Loslaten of vasthouden?

Als je onbaatzuchtig de mensen die je kent het geluk gunt wat ze verdienen zonder dat je daar zelf voordeel uit haalt, ben je dan goed bezig?

Ik was ooit erg gecharmeerd van een jongen die tot mijn en mijn broertje zijn vriendenkring behoorde. Ik kon ook erg hoed opschieten met zijn vriendin. We zaten met zijn allen in een vriendenkring waar we mee gingen stappen en regelmatig bij elkaar kwamen om leuke dingen te ondernemen.
Op een dag werd het duidelijk dat het meisje niet meer zo achter de relatie stond maar de.jongen nog wel. Hij kocht de mooiste bloemen en zelfs nog een mooie ring om aan te tonen hoeveel ze voor hem betekende.

Het meisje zag het niet en was in haar gedachten al niet meer met hem samen.
Ik heb nog geprobeerd hen te helpen door haar duidelijk te maken hoeveel hij van haar houdt en ze echt haar ogen open moest doen. Het was zo'n aardige jongen en zag er ook nog eens erg goed uit, wat wil je als vrouw nog meer dacht ik.

Het ging niet meer en de relatie stopte. Ze verdween ook uit onze kring. Ik vond het echt rot voor hem en dacht absoluut niet aan mijzelf, wij bleven wel vrienden en gingen uit met zijn allen en maakten nog steeds plezier. Tot op die ene dag...

Mijn broertje, die aardige jongen en nog een vriend uit de vriendengroep gingen iemand helpen met een klus. Ze hielpen mee een restaurant op te bouwen van een zus van jongen 3. Dat gaf natuurlijk ruimte om het meisje te vergeten of in ieder geval er over te praten, mannen onder elkaar. Hoe dat werkt weet ik als vrouw natuurlijk niet maar kan mij voorstellen dat mannen dat ook doen, net als wij vrouwen dan doen.  Ze kwamen laat in de nacht thuis, dat was bij mij want ik woonde op mijzelf en daar konden ze komen en gaan wat ze wilden.

Mijn broertje en jongen 2 gingen weg, die leuke vroeg of hij mocht blijven slapen. Geen probleem, dat gebeurde wel vaker en wij zochten nooit iets achter blijven slapen. Soms sliepen wij daar met 6 personen na het stappen en werden allen net zo brak de volgende dag wakker. We waren jong!

Nog later die nacht ging ik naar bed en lag nog wat na te denken. Wat een trut ben ik. Die leuke jongen hier, inmiddels vrijgezel, wat ik echt niet leuk vond voor hem want zag wat het met hem deed, en dan grijp ik niet mijn kansen om hem in bed te krijgen? Nee, zo steek ik niet in elkaar. Ik gun iedereen zijn geluk en als ik daar deel van uit mag maken, hoor ik dat wel. Ik neem geen plek in ongevraagd. Ik draaide mij om en wilde een.poging gaan doen om te gaan slapen.

Daar stond hij, in de deuropening van mijn slaapkamer. Droom ik? Ik twijfelde echt even of ik wel wakker was en voelde dat ik een vreselijke grote glimlach op mijn gezicht kreeg. Hij vertelde aarzelend dat hij mij eigenlijk wel heel erg leuk vond en of hij op de bank moest liggen.... Wat? Huh? Droom ik echt niet? Hij wil mij? Mijn gedachten gingen razendsnel langs een aantal gebeurtenissen waarbij ik hem hielp om bij zijn vriendin te blijven. Zijn verdriet daarvan maar ook naar mijn overtuiging dat alles een reden heeft.

Het heeft zo moeten zijn en ik heb hem ook uitgenodigd om naast mij te komen liggen.
We zijn lepeltje-lepeltje in slaap gevallen en ik heb heerlijk geslapen in zijn armen.

Nu, ruim 19 jaar later, gun ik hem nog steeds het beste maar wel met zijn huidige vrouw. Ik maak geen deel meer uit van zijn leven en heb daar vrede mee. Onze 2 prachtige kinderen verbinden ons voor altijd en hebben wij samen goed op deze wereld gezet.  Ik gunde hem een aantal jaren geleden een nog beter leven dan dat met mij, wij vulden elkaar niet meer aan naar mijn mening en groeiden niet meer samen maar hielden elkaar tegen.

Soms moet je onbaatzuchtig het beste gunnen aan iemand anders en je eigen geluk daarbij in de wacht zetten. Of ik mijn soulmate ga vinden? Ik weet het niet. Er zijn in ieder geval veel mensen om mij heen die het beste met mij voor hebben en ook niet aan zichzelf denken daarbij.

Los laten kan mooie dingen met je doen, je kan er namelijk van groeien!